Opleiding - Amstermama

Amsterdam, 20 maart 2021

Lieve dochter,

Zoals je weet mocht ik niet studeren omdat mijn vader niet vond dat meisjes belangrijk genoeg waren om een opleiding te genieten.
Een man zoeken, vinden en vervolgens verzorgen was het ultieme doel voor een vrouw. Tsja, dan bouw je weinig eigenwaarde op en remt dat je af in grote stappen ondernemen op eigen houtje. Ik dacht dat dat in de generatie van mijn moeder (jouw oma) speelde en generaties daarvoor, maar blijkbaar ook in die van mij, alhoewel al mijn vriendinnen op school wel mochten door studeren. Ik denk dat dit nu in veel mindere mate speelt. Althans, in onze cultuur.

Ik wilde verpleegster worden, maar dat plan ging dus niet door. Dan vind je jezelf opeens in de 30. Je hebt vele ‘allerlei-baantjes’ gehad want je moet toch geld verdienen. Baantjes waren zeer makkelijk te krijgen in die tijd. Je liep ergens naar binnen of belde op en hup je had weer een baantje, bij een bar of een winkel bijvoorbeeld. Rond mijn dertigste kwam ik erachter dat fotografie mijn ding was (en nog steeds is). Ik denk dat het komt omdat ik graag om mij heen kijk. Vooral naar details. Gezichten van mensen, lichaamstaal, en natuurlijk de natuur die nooit verveelt.

Het nadeel van niet studeren is dat het je veel verspilde tijd geeft, maar ja. Het zij zo. Ik ben een autodidact in fotografie en heb me het vak dus zelf toegeëigend. Eerst als assistente van verschillende fotografen op het gebied van reklame, mode en portret. Reklame vond ik leuk, details uitwerken en alles perfect neerzetten en met licht spelen. Met mode had ik helemaal niks. Zowel in de reklame als in de mode zag ik veel aanstellerij om me heen. Veel geflirt van de fotograaf met de modellen en daar sta je dan maar een beetje bij. Ik had niet zoveel zin in die ‘fake wereld’ en besloot voor mezelf te gaan beginnen.

Op het gebied van de kunst in mijn omgeving zag ik weinig structuur. De jaren 70 was sowieso een tijd waarin alles kon en mocht. Ik had juist structuur nodig toen ik voor mijzelf werkte, dus dit was een slechte combinatie.

Wat ik nu denk van jouw generatie is dat er over het algemeen veel meer structuur, regels en ambities zijn. En dat het dan ook veel zwaarder is. Niet alleen in de kunst maar op vele gebieden. En het vinden van een baan met of zonder opleiding is nu ook wel totaal anders toch?!

Wat denk jij?

X Mamma

P.s. Deze foto is genomen op het balkon van de Stadsschouwburg in Amsterdam. Ik was rond de dertig en was bezig met een opdracht om een Muzikale optocht te fotograferen voor een tijdschrift.



Amsterdam, 6 april 2021

Lieve mama,

Wat een mooie foto zo boven op de stadsschouwburg! Af en toe ben ik een beetje jaloers dat ik je niet heb gekend toen jij rond de dertig was. Volgens mij hadden we het heel goed kunnen vinden.

Ik heb juist het idee dat er vroeger veel meer structuur was, wat niet perse iets goeds is natuurlijk. Je groeide op, ontmoette een man, ging trouwen, samenwonen, een kindje en dan was je ‘succesvol’. Het lijkt zo makkelijk en overzichtelijk vergeleken bij nu.

Tegenwoording hebben we zoveel keuzes, ook in het kiezen van een opleiding, dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ook ik heb mijn opleiding nooit afgemaakt, maar ik heb het idee dat dit je veel meer brengt, ook al is dat geen populaire mening. Als je je opleiding niet afmaakt sta je open voor alles wat er op je pad komt, en ben je veel flexibeler. Als je eindelijk iets hebt gevonden wat je leuk vindt kan je daar helemaal voor gaan en hoef je je niet schuldig te voelen om dat kneiterdure diploma wat een gat in je zak brandt.

Ik denk wel dat je veel geduld, doorzettingsvermogen en bovenal geluk moet hebben om het zonder opleiding te maken. Het is lastig om je ‘goed genoeg’ te voelen in een industrie waar je niet voor hebt gestudeerd, en als je dan niet de ballen hebt om achter je eigen kunnen te staan word je al snel van het toneel geveegd.

De valkuil van social media is dan ook dat iedereen succesvol lijkt te zijn. De ene foto is mooier dan de ander en het talent spat van je scherm bij elke swipe. Mijn eigenwaarde en die van vele jonge vrouwen zakt dan ook regelmatig in mijn schoenen als ik weer eens zie hoe ik het ook had kunnen doen. Niet als ik maar een opleiding had gehad maar als ik meer zou durven.

We leven denk ik in een hele mooie tijd waarin je kan worden wat je wilt, als je maar weet welke kant je op wilt, open staat voor een paar detours gaandeweg, je altijd 110% maar bovenal je nooit laat ondersneeuwen door het succes van andere mensen.

Xxx

Je dochter



Previous
Previous

Hokjes

Next
Next

The lady with the pasta