(Wan)orde

Net als ik het zebrapad over wil steken raast er een motor voorbij. Het normaal zo oorverdovende geluid wordt overschaduwd door mijn favoriete podcast. De twee hosts hebben een discussie die ik moeilijk kan volgen.

Terwijl ik me probeer te herinneren wat hun laatste punt nou ook alweer was realiseer ik me dat ik me niet houd aan de opdracht van mijn schrijfcursus: een week geen media consumeren.

Voor mij lijkt dat bijna onmogelijk. Er gaat geen minuut voorbij zonder dat er muziek, een podcast of een andere vorm van geluid mijn trommelvliezen doorboort. Alles om de stilte die volgt als ik mijn Airpods in hun doosje opberg te vermijden. Toch zet ik de show op pauze, maar ik bedenk me vrijwel meteen en druk weer op play. Morgen is er weer een dag.

De hosts gaan door waar ze gebleven waren. Alsof ze niet doorhebben dat er iemand aan de andere kant staat te bakkeleien wat ze nou precies wilt. Maar dan gebeurt er iets geks. Het lijkt alsof mijn hersenen nog aan het verwerken zijn wat er gebeurde toen ik de podcast uit zette. Wat was dat? Ik zet de podcast weer uit. Als de hosts mij door zouden hebben was ik allang van de show verbannen.

Ik probeer te achterhalen wat ik zojuist waarnam. Ik zie het verkeer om mij heen. Fietsers trappen zich al badend in het zweet een weg door de jungle van het Amsterdamse verkeer. Mensen proberen snel nog over te steken wanneer het stoplicht net op rood springt. Het is een hectisch tafereel, mij welbekend.

Er is een ding anders, en het maakt indruk; ik ervaar rust. Waar ik normaal een agressieve blik werp naar de auto die langs me heen raast lach ik nu vriendelijk.

Met mijn koffie in mijn ene hand en mijn croissantje in mijn andere loop ik immens tevreden door. Ik hoef me niet te focussen op een moeilijke discussie, of te jongleren met mijn telefoon om net dat ene perfecte nummer op te zetten die bij de gelegenheid past.

Met een onbezorgd gevoel loop ik de brug over. Ik kijk omhoog en stop met lopen. Een prachtige regenboog heeft zich ontvouwen boven het water.

Ik glimlach. Als ik de regenboog een half uur eerder had gezien had ik een foto gemaakt en op Instagram gezet.

Deze hou ik lekker voor mezelf.